«هَلی کُتِنی» پرطرفدارترین دسر بهاره مازندران
تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۸۰۹۵
ایسنا/مازندران گوجه سبز میوهای آبدار و ترش مزه است که قدمت ۲ هزار ساله دارد و چینیها اولین کسانی بودند که به کشت آن اقدام کردند، درختان گوجه سبز در نواحی معتدل بهترین رشد را دارند و در آب وهوای ملایم به رنگهای قرمز، نارنجی، زرد، ارغوانی و سبز روشن در میآیند.
گوجه سبز دارای ارزش غذایی کربوهیدرات، چربی، پروتئین، فیبرخام، ویتامین A.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برخی گیاه شناسان معتقدند مصرف گوجهسبز خاصیت مسهلی دارد، در کاهش فشارخون و چربی خون، حذف رسوبات از خون و تنظیم عملکرد معدهای و رودهای بسیارمفید است.
این میوه اثرات قابلتوجهی نیز در جلوگیری از بیماریهایی مانند چربی خون بالا، پیری سلول و خاصیت ضد میکروبی، ضدقارچی و ضدباکتریایی داشته و در درمان تومور مفید است.
درخت گوجه سبز یا آلوچه یکی از درختان میوه در شمال کشور است که با طعم و اندازه مختلف، در رنگهای مختلف قرمز و سبز... در بیشتر مناطق و باغهای شما کشور دیده میشود.
میوه این درخت که به نام آلوچه، گوجه سبز و به زبان محلی به نام «هلی» معروف است طرفداران زیادی دارد و به مدلهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد.
«خورشت آلوچه» به زبان محلی مازندران(هلی قورو) یکی از کاربردهای این میوه بهاره است که با پیاز داغ و سبزی جعفری و تخم مرغ درست میشود همچنین از این میوه برای خورشت گوشت و مرغ نیز استفاده میشود.
استفاده از «رب آلوچه» از دیگر کاربرد این میوه خوشمزه است مردم مازندران از این میوه رب تهیه کرده و در طول سال از آن در غذاهای مختلف مثل رب گوجه فرنگی برای طعم دهی استفاده میکنند؛ همچنین برخی از آب آلوچه به شکل نازخاتون استفاده میکنند و طرفداران زیادی در بین شمالیها دارد.
اما یکی از پرطرفدارترین کاربرد این میوه «هلی کتنی» است قبل ازاینکه میوه کاملا رسیده شود مورد استفاده قرار میگیرد.
در هلی کتنی میوهها را شسته و با هاونگ آن را نیمه له میکنند. سبزیهای معطر کوهی و جنگلی سابیده شده مثل اوجی، نعنا، زلنگ و ... را به آن اضافه کرده و با کمکی نمک میل میکنند.
گرچه در بیشتر مناطق شمالی هلی کتنی به این روش مورد استفاده قرار میگیرد اما ممکن است در بعضی مناطق به آن تنها اوجی سابیده و گلپر اضافه کنند که بستگی به سلیقه مردم آن منطقه دارد.
به گزارش ایسنا، براساس اعلام جهادکشاورزی مازندران سال گذشته برداشت نوبرانه گوجه سبز در نیمه دوم اردیبهشت ماه از ۱۶۰۰ هکتار باغهای مازندران آغاز شد.
با توجه به اینکه بیشترین باغهای گوجه سبز مازندران در مناطق مرکزی این استان واقع شدند بیش از۲۰ هزار تن گوجه سبز از باغهای استان برداشت شد.
طبق اعلام جهادکشاورزی مازندران، ارقام محلی، بادکوبهای، برقانی و شهریار بیشترین ارقام کشت شده گوجه سبز در مازندران است. این میوه از جمله درختانی با میوهی هسته دار است که یا به صورت متمرکز و یا در میان درختان مرکبات به صورت حاشیهای کشت میشود.
قابل ذکر است، برداشت گوجه سبز تا نیمه خرداد درمازندران ادامه دارد و ۷۰ درصد گوجه سبزهای باغهای مازندران به سایر استانهای کشور ارسال میشود.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: منطقه مازندران گوجه سبز سازمان جهاد کشاورزی مازندران استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری گوجه سبز
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۸۰۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گوجه فرنگیها «جهان موازی» خود را دارند!
در کشفی که به نظر میرسد از مجموعه «پیشتازان فضا» یا یک فیلم مارولی بیرون آمده باشد، دانشمندان دریافتهاند که گوجه فرنگی اساسا در یک «جهان موازی» زندگی میکند. این کشف زمانی انجام شد که محققان دانشگاه ایالتی میشیگان به تماشای آنچه در بین ریشههای گیاه گوجهفرنگی رخ میدهد، پرداختند.
به گزارش ایسنا، در مطالعه جدیدی که در مجله ساینس ادونسز(Science Advances) منتشر شده است، محققان دریافتند که ریشههای گوجه فرنگی دسته منحصر به فردی از متابولیتها به نام آسیل قند را تولید میکنند. پیش از این تصور میشد که این ترکیبات فقط در موهای تیره روی سطح برگها و ساقههای گوجه فرنگی ساخته میشوند که به کرک معروف هستند.
به نقل از اساف، آسیل قندها مولکولهای تخصصی متشکل از هستههای قندی هستند که با زنجیرههای اسید چرب تزئین شدهاند. در کرک گوجه فرنگی، این متابولیتها به دفاع از گیاه در برابر آفات کمک میکنند. با این حال، آسیل قندهای ریشه کاملا متفاوت از همتایان زیرزمینی خود بودند.
دانشمندان با استفاده از روشهای شیمی تجزیه و تحلیل پیشرفته، به این نتیجه رسیدند که فراوانترین آسیل قند موجود در ریشه گوجه فرنگی، به جای هسته ساکارز موجود در آسیل قندهای کرک، دارای هسته قندی است که از گلوکز مرتبط با اینوزیتول ساخته شده است. ترکیبات ریشه همچنین دارای زنجیره اسیدهای چرب متمایزی بودند.
راشل کروین(Rachel Kerwin)، نویسنده مطالعه اول، محقق فوق دکتری در یک بیانیه رسانهای میگوید: آنچه در مورد این متابولیتهای تخصصی بسیار قابل توجه است این است که آنها معمولا در سلولها و بافتهای بسیار دقیق سنتز میشوند.
به عنوان مثال آسیل قندها را در نظر بگیرید. آنها را در برگها یا ساقههای یک گیاه گوجه فرنگی نمیبینید. این متابولیتهای دفاعی چسبنده از نظر فیزیکی درست در نوک کرکها ساخته میشوند.
آیا آسیل قندهای ریشه و کرک از طریق یک مسیر متابولیک ساخته میشوند؟
برای پاسخ به این سوال، محققان تحقیقاتی مولکولی انجام دادند. آنها ژنهایی را در ریشههای گوجه فرنگی شناسایی کردند که بسیار شبیه به ژنهای بیوسنتزی شناخته شده کرک آسیل قند بودند. یکی از ژنها به طور خاص، ASAT1-L نامیده میشود.
سپس دانشمندان از ویرایش ژن کریسپر(CRISPR) برای حذف عملکرد ژنهای ASAT1 و ASAT1-L استفاده کردند. به طور قابل توجهی، گیاهان گوجه فرنگی فاقد ژن ASAT1-L هیچ آسیل قند قابل تشخیصی در ریشه خود تولید نکرد، در حالی که سطوح آسیل قند کرک تحت تأثیر قرار نگرفت. زمانی که ژن ASAT1 حذف شد برعکس این اتفاق افتاد. این نشان میدهد که گوجهفرنگیها دو مسیر متابولیک آسیلقند جداگانه ایجاد کردهاند که یکی برای کرکها و دیگری برای ریشهها است.
با کاوش دقیقتر، گروه تحقیقاتی دریافتند که ژنهای کرک و آسیل قند ریشه نزدیک به هم روی ژنوم گوجه فرنگی قرار گرفتهاند. تصور میشود که این نوع سازماندهی ژنومی، که به عنوان یک خوشه ژن بیوسنتزی شناخته میشود، به ژنها امکان تنظیم و توارث مشترک را میدهد.
رابرت لاست(Robert Last)، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح میدهد: در کنار مسیری که سالها در حال مطالعه آن بودیم، در اینجا دومین جهان موازی را پیدا میکنیم که در زیر زمین وجود دارد.
تجزیه و تحلیل تکاملی نشان داد که ژن ASAT1-L احتمالا زمانی پدیدار شد که ژن اجدادی ASAT1 شبیهسازی شده است. سپس این دو ژن از هم جدا شدند و برای کرک و ریشه تخصصی شدند. وقتی دانشمندان به سایر اقوام گوجهفرنگی نگاه کردند، داستان حتی جذابتر شد. آنها کشف کردند که ژن ASAT1-L و آسیل قندهای ریشه در برخی از گونههای گوجهفرنگی وحشی یافت میشوند، اما در عموزادههای دورتر مانند بادمجان یافت نمیشوند. این نشان میدهد که توانایی ساخت آسیلقندهای ریشه تقریبا به تازگی در درخت خانوادگی گوجهفرنگی تکامل یافته است.
هدف از تولید این متابولیتهای مرموز زیرزمینی چیست؟
پاسخ صادقانه این است که ما هنوز نمیدانیم.
با توجه به شباهت آنها به ترکیبات محافظ کرک، یک احتمال این است که آسیل قندهای ریشه به گوجه فرنگی کمک کنند تا از آفات و عوامل بیماریزای ساکن خاک جلوگیری کند. آنها همچنین ممکن است در جذب میکروبهای مفید در ناحیه ریشه نقش داشته باشند. مطالعات آینده میتواند عملکردهای زمینشناختی آنها را مشخص کند.
اگر متوجه شویم که این آسیل قندهای ریشه در دفع ارگانیسمهای مضر مؤثر هستند، آیا میتوان آنها را در گیاهان دیگر پرورش داد و در نتیجه به رشد گیاهان بدون نیاز به قارچکشها و آفتکشهای مصنوعی کمک کرد؟
اینها سوالاتی هستند که در مرکز جستجوی بشر برای آب خالصتر، غذای ایمنتر و کاهش اتکا به مواد شیمیایی مصنوعی مضر قرار دارند.
انتهای پیام